Participatie als middel tegen het woningtekort

Nooit waren er in ons land zoveel mensen zo lang op zoek naar een huis. We schreeuwen om meer woningen. Karel Blom en Margreet Kaemingk vertelden hoe zij in het verleden participatie als versneller inzetten bij ontwikkeling. Zou dat nu ook nog kunnen?

Casus Community Planning Bergerhof
Eerst keken we samen naar de casus van Bergerhof, een wijk in Renkum. Na de sloop van 198 portieketageflats, zouden er 134 nieuwe woningen komen. Helaas lag het project jarenlang stil. Tot Karel en Margreet hier Community Planning introduceerden.

Het uitgangspunt van dit planproces is dat iedereen verstand heeft van wonen. En daarom mocht ook iedereen meedenken over hoe de nieuwe wijk eruit zou gaan zien. Bewoners en omwonenden en ook hun kinderen werden erbij betrokken. Tijdens een ontwerpfestival lieten ze hun creativiteit de vrije loop. Daarna werden deze ideeën omgezet naar een stedenbouwkundige schets.

Gouden kraantjes
Een groot voordeel van participatie is dat het zorgt voor eigenaarschap. Dat betekent dat je je verantwoordelijk voelt. En daardoor maak je altijd keuzes die het eindresultaat ten goede komen, ook al voldoen die keuzes misschien niet helemaal aan jouw wensen. Je kunt bijvoorbeeld het liefst in alle huizen gouden kraantjes hebben. Maar als je erachter komt dat dat moeilijk te realiseren is door de hoge prijs, kun je dit beter naast je neerleggen.

Weerstand
Tegelijkertijd is de kans groot dat je te maken krijgt met weerstand. Want met zoveel meningen, zitten er altijd wel een paar negatieve tussen. Het heeft geen zin om die negatieve klanten te negeren. Integendeel: je kunt ze beter erkennen. Als je mensen laat meedenken en meedoen, moet je ook niet bang zijn om je eigen visie of voorkeuren bij te stellen.

Oplossing voor het woningtekort?
We eindigden de SOEP met een discussie. Nu we dit weten en gezien hebben dat het werkt, kan dit ook een oplossing bieden voor het huidige woningtekort?

Wij denken van wel. Met de voorwaarde dat je er alles aan doet om bij het participatietraject ook mensen te betrekken die (nog) niet in de omgeving wonen. Zoals woningzoekenden, ouderen die steeds minder kunnen en studenten. Zo maak je het een gedragen initiatief. En zet je er de nodige druk achter, die je nodig hebt voor het bureaucratische deel van het traject. Al verwachten en hopen we dat dat nu sneller zal gaan dan vroeger… Want de woningnood is vele malen groter dan toen.