Beter communiceren? Ga beter managen!
Een nieuw jaar! Het ideale moment voor nieuwe gewoontes. Dat dacht ik ook toen ik vorig jaar begon met een experiment.
Ik nam iedere vrijdag een kwartiertje waarin ik terug- én vooruitblikte op mijn werkweek. De simpelste vorm van timemanagement. Wat deed ik de afgelopen dagen? Wat bleef liggen? Wat moet absoluut mee naar volgende week en hé, wat plakt daar als een taaie winegum in mijn agenda terwijl het voor mij geen prioriteit heeft (of ooit krijgt)?
Het experiment veranderde mijn manier van werken. En ik gun iedereen de rust en vrijheid die het mij bracht. Daarom, hierbij, mijn inzichten op een rij.
Fouten maken heeft zin.
…als je ze opvangt. Een mailtje over het hoofd gezien, een verslag niet gedeeld, een afspraak niet nagekomen: zulke dingen komen vanzelf bovendrijven. Toch? Mwah. Je merkt het niet op, totdat je bijvoorbeeld informatie nodig hebt die je niet meer kunt terughalen. Of je in de knoop komt met afspraken omdat deze niet goed zijn afgestemd.
Nog zoiets: hersenen slaan vaak een schim op van wat je nog moet doen of onthouden. Dat wordt een spookhuis waarin je iets nooit écht vergeet en nooit écht onthoudt. Funest voor je productiviteit! Door eens per week actief te zoeken naar losse eindjes, kregen mijn fouten zin. Ik begon ze op te merken, op te pakken én te voorkomen.
Je kunt feedback vóór zijn.
Kan iedereen die feedback leuk vindt zijn cursor opsteken? Iemand? De toepassing van het woord verraadt het al: je moet er “tegen” kunnen. Of ermee “leren omgaan”. Dat zegt niemand over een avondje poolen of knappe mensen in ondergoed. Natuurlijk is feedback waardevol en een beetje professional ontvangt het met inge-mantra-de nieuwsgierigheid. Maar veel professioneler is het als je feedback vóór bent.
Door te reflecteren, viel me op hoe totaal onbekwaam ik was in het ‘nee’ zeggen op verzoeken, bijvoorbeeld. Vervolgens kon ik actief advies vragen aan mensen die dat wél goed kunnen. Hoe reageren zij op zo’n situatie? Wat kan ik daar zelf van toepassen? Groeien is echt leuker als je het zelf initieert.
Je leert haalbare doelen stellen.
We zijn geen robots. Wat in theorie allemaal in een dag past, past in de praktijk gewoon niet. Scherp, nauwkeurig, creatief, flexibel, dienstbaar en gefocust zijn, acht uur achtereen? En tijd overhouden om je collega te vragen naar de uitslag van zijn zoons herexamen/het gebroken stuitje van zijn moeder?
We zijn begrensd. En dat kwartiertje stilstaan per week leerde mij wat mijn grenzen zijn: wat ik mijzelf en anderen met een gerust hart kan beloven omdat ik het kan waarmaken.
Je vrije tijd wordt… vrije tijd.
Deze persoonlijke grenscontrole levert je meer op dan alleen goed werk. Het geeft je ook meer ontspanning. Er hangen je geen grote onverwachte verrassingen of hijgende deadlines boven het hoofd. Opeens merk je op dat je een avond nog geen moment aan je werk hebt gedacht. Of na een vakantie niet vreest voor een knalfuif in je mailbox. Heb je daar geen kwartiertje per week voor over?
Een goede pen maakt je een goede schrijver, maar geen communicatieprofessional. Wil je de communicatie in je bedrijf naar een hoger niveau tillen, richt je dan op goede content én goed management. Maak je fouten zinvol, creëer je eigen feedbackloop, stel slim doelen op en ontspan in je vrije tijd. En geen. Taaie. Winegums. Meer.